✅ توصیف عجیبی که از ایرانیان در کتب فرنگیها به چشم میآید گاه حالتی شگفتآور دارد. آنها میگویند ایرانیها جماعتیاند که بر فرشهای ابریشمین قدم میزنند و با زبان شعر سخن میگویند. این جاذبۀ شعریِ ایرانیان نهفقط کشورهای همسایه را تحت تأثیر قرار میداد، که گاه تا دورترین نقاط ممکن عالم میرفت. ابنبطوطه پنجاه سال پس از درگذشت سعدی نقل میکند که در ساحل شرقی چین، یعنی جایی حوالی کرۀ امروز، اشعار سعدی را از لبان شاهزاده چینی شنیده است. دورترین منبع
درباره این سایت